Mimarlık Bölümünde İtalya'da Yüksek Lisans Yapmak

Torino Politeknik Üniversitesi'nde yüksek lisans yapmakta olan Buğra Bey ile İtalya'daki yaşamı hakkında sohbet ettik. Merak ettiğimiz sorular ve Buğra Bey'in cevapları için buyrun röportajımıza... 🤩

"Emlakçılar aracılığıyla ev aradım ama çoğu İtalyanca konuşmadığımı anladıklarında görüşmeyi devam ettirmek istemiyorlardı..."

- İzmir Ekonomi Üniversitesi, Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi Mimarlık Mezunuyum. Şu an yüksek lisans öğrencisiyim. Torino Politeknik Üniversitesi’nde "Sürdürülebilir Tasarım İçin Mimarlık" yüksek lisans programındayım.

Buğra Yüksel25 yaşındaYüksek Lisans @Polytechnic University of Turin

- İtalya’ya Eylül 2019’da, 23 yaşımda geldim.

Yurt dışında yüksek lisans yapmaya, lisans yaparken karar verdim. Benim için lisans yıllarımın son evresinde böyle bir fikir oluştu. 3. sınıf bitiminde ofis stajımı yaparken aklımda yavaş yavaş bu fikir oluştu ve araştırmalarıma 4. sınıf öncesi başladım. Başta tamamıyla eğitim danışmanlıkları ve internet üzerinden baktım ve bu durum okul başladığında da devam etti.

- Okulumu, Türkiye’de araştırma yaparken Academix Eğitim Danışmanlığı'ndan buldum. Danışmanlık ücretliydi ama ben danışmanlığın sitesinden okulu görüp sonra kendim araştırıp başvurdum. Sonrasında farklı danışmanlıkları vs. araştırdığımda belli başlı okulların olduğunu anladım ve genel araştırma yapıp kendime en uygun bölümü Torino Politeknik Üniversitesi’nde buldum.

- Neleri araştırdığıma gelirsek... Öncelikle ne yapmak istediğim ile ilgili bir karar vermem gerekiyordu. Daha 4. sınıfın 2. dönemine, yani bitirme projeme bile geçmeden böyle bir fikir oluştuğu için hayatımı belirli bir yoldan yürütmem gerekiyordu. Bunun için okul, bölüm kararı önemliydi. Tabii buna ufak ufak karar verirken bu işin ekonomisi buna yön veriyordu. Sonuçta belli bir kur farkı üzerinde yaşamınızı sürdüreceksiniz ve bu gelecek kararlarınızı etkileyen bir durum.

Yavaş yavaş İtalya seçeneğim şekillenmişti; ama okul ücretleri ve genel yaşam koşulları beni biraz ürküttü. Belirli konularda farklı ülkeleri de araştırmaya başlamıştım: Çekya, Polonya ve Litvanya gibi... Ancak ailemle konuştuklarımda onlar İtalya'yı istiyorsam sonuna kadar destek vereceklerini söylediler ve İtalya üzerinden araştırmalarım devam etti.

Bu karar kesinleştikten sonra, okulum ve ülke kararım belli olunca, ders programına ve genel olarak yaşam koşulları araştırmalarıma daha rahat devam edebildim.

Venedik...

- Araştırma yaparken, okula kabul koşulları ve ders programını anlamak biraz zorladı. Torino Politeknik Üniversitesi’nde yüksek lisans yapmaya karar verdikten sonra tabii ki ülkemle olan denklik vs. gibi konular tedirgin ediyordu. Tezli veya tezsiz olma durumu gibi. Sonuçta tamamen farklı bir ülke ve açıklamaları dahi sizi zorluyor. Bu durumu çözmek için güvendiğim üniversite hocalarından yardım aldım. Belirli akademik prosedürleri öğrenmem gerekiyordu. Bunları, belli bir zaman geçtikten sonra sistemi öğrenerek yavaş yavaş aştım.

- İlk başta giderken ülkelerin prosedürleri ekonomik olarak karşınıza çıkmakta ve vize yeterliliği için bunları karşılamak zorundasınız. Genellikle kendi banka hesabınızda ve sponsorunuzun banka hesabında belirli miktar para göstermelisiniz.

Bu benim için 7000 Euro'ydu. Ben herhangi bir danışmanlıkla gelmediğim için kendim hallettim işlerimi ve sadece okula başvuru ücreti olarak 20 Euro ödedim. İtalya’ya indikten sonra bir süre otelde kalmak zorundaydım. Ev bulma süreci sırasında sürekli dışarıda yemek yediğim için bazı harcamalarım oldu.

Vize sorun gibi olmadı aslında. Okuldan aldığım kabulüm ve geri kalan belgelerimi VFS Global aracılığıyla yönlendirdim ve 7 gün içinde 1 yıllık vizem geldi. Vize ücreti 55 Euro idi.

- İtalyanca konusunda bazı sıkıntılar çektim. Yüksek lisans Türkiye’de olduğu gibi, yani en azından benim bölümüm açısından konuşayım, yanında çalışmaya pek fırsat vermiyor. İlk dönem haftalık 27 saat dersim oluyordu. Buna haftada 6 saat İtalyanca'yı ekleyebildim.

Mimarlık uygulamalı bir eğitim ile yürüdüğü için vaktim genellikle bölüm üzerine çalışmayla geçti. Benim bölümümün dili İngilizce olduğu için genel olarak İtalya’da tanıdıklarım İtalyanca pek bilmiyorlardı. Şu anda A2 ve B1 arası bir İtalyanca seviyem var. Tabii ki bunu daha fazla geliştirmeyi öngörüyorum.

İngilizce seviyem gayet iyi durumda. Akademik ve genel yaşantı olarak yeterli bir seviyede olduğunu düşünmüyorum. İtalya’ya gelirken herhangi bir sınava girmedim. Üniversite eğitimim %100 İngilizce olduğu için okuldan aldığım belge geçerliydi. Okulumun PIE (The Proficiency in Estimating Exam) sınavını 90/100 ile geçmiştim.

- Yaşadığım evi daha Türkiye’den ayrılmadan bulmuştum aslında ancak görmeden tutmak istemedim. İtalya’ya geldikten sonra immobiliare, subito gibi sitelerden ve emlakçılar aracılığıyla ev aradım ama çoğu İtalyanca konuşmadığımı anladıklarında görüşmeyi devam ettirmek istemiyorlardı. Hatta yüzüme kapatan birkaç kişi bile oldu.

Sonrasında bir housing şirketinin biraz şehir merkezinden uzak yerinde bir evi görmeye gittim. 30 metrekare civarı bir stüdyo daireydi ve kirası her şey dahil 450 Euro'ydu. Böylece evime karar vermiştim.

- Hiç hastaneye gitmedim. Ancak çevremden duyduklarım sağlık sisteminin pek başarılı olmadığı yönünde.

- Yaşadığım sorunlara şöyle ek yapabilirim; İtalya'nın bürokrasi anlamında çok kötü oluşu beni çok zorladı ve hala zorlamaya devam ediyor. Oturum iznimi yeniletmem 3 ay falan alıyor. Bu durumları ön kayıt ve kayıt konusunda da yaşamıştım. Tamamen teknolojiden ve düzenden kopuk bir bürokrasi anlayışı olduğunu düşünüyorum.

Monopoli...

- Yurt dışında yaşamanın en iyi tarafı kendi vizyonunuzu genişletmeniz. Aynı zamanda size ülkenizde duyduklarınız, gördükleriniz ve söylenenler dışında nelerin olduğunu bizzat deneyimleme şansı veriyor. Yeni bir kültür, yeni bir coğrafya ve yeni insanlarla bir araya geliyorsunuz. Bu çok kültürlü ortam yurt dışında yaşamanın en pozitif noktası diyebilirim.

- Gitmeden önce keşke biraz daha İtalyanca öğrenip gelseydim diyorum. Çünkü ilk geldiğimde tamamen dil sorunu üzerinden problemler yaşadım ve Türkiye’de kurs almak için gerekli vaktim vardı. İtalya’dan kabul aldığımda gitmeme 7 ay gibi bir süre vardı ve en azından A1 veya A2 seviyesine çıkıp gelmeliydim diye düşünüyorum.

Teşekkür ederiz... 🥳